Çox sevdiyim şair Ramiz Rövşənin "Nəfəs" kitabını ara-sıra oxuyuram.Şeirə ac olduğum vaxtlarda, sentimentallaşdığımda :) Zövq verir adama..Kitabdakı şeirlərin hərəsindən bir və ya bir neçə misra götürüb yeni şeir düzəltdim :) Şairin əksər şeirlərində "dünya" sözü keçir. Elə mən də o sözün "qulpundan" yapışdım ))
Bu dünya yem bilir məni
Yer üzü gəmirir məni
Dözmək olmur, bıçaq kimi
dünya gözə dirənəndə.
Daha balta kəsməz ağlım kəsəni
dünyanın dadını bilirəm daha.
Beşiyindən qəbrinəcən
bu dünyada “sən” adlanan nə varsa,
sıxılar,yığılar bir adama
Onda bilərsən ki, bu dünya nədi,
acıdı, dadlıdı, onda bilərsən.
...Bu dünyada Allah deyilənin də
Boyu bir addımdı onda bilərsən.
Bir addımın qabağında diz çöküb
hönkür –hönkür ağlayarsan, ölərsən…
Bu dünyanın üzünə örtüldüm qapı kimi.
Dünyada çox şeyə əlim çatmadı,
dərdin yekəsindən yapışa bildim.
Bir dərdim qalmadı özümdən yekə,
bütün dərdlərimdən mən yekə oldum.
Dünyanın yolları qırıldı birdən
birdən ürəyimin dibi göründü..
Məni yedirtməkdən yoruldu
dünya
Çörəyi yoruldu, suyu yoruldu...
Bu dünyanın göyündən-
yerindən də küsmüşəm...
Daha mənə bu dünyada
Nə qaldı ölümdən əziz?...
...əlin heç nəyə çatmayanda
bu dünyadan özünü dər.
Ruhum dur yığış gedirik
Sən yuxarı mən aşağı..
mənim bu dünyayla bir alverim var
hamı öz ömrünü alıb-verəcək
hamı alverdədi,kim tacir deyil?
hamı günahkardı dünyada amma
dünyada heç kəsin günahı yoxdu…
…Dünyayla dalaşmaq asanmış demə,
Çətini dünyayla barışmağımış…
Haçansa keyfinin xoş saatında,
Ilahi, təzədən yadına düşsəm,
Ilahi, təzədən calasan məni
dünyanın ən gözəl güzgüsü ollam
təzədən dünyaya yollasan məni,
bu adam olmaram, özgəsi ollam..
bu dünyada biz hərəmiz
bir günahın yiyəsiyik
mən gedirəm cəhənnəmə,
ilahi, mənsiz oyna..
dünya, səndən doydum daha
get acları doyuzdur…
...Getdim o dünyaya dəydim qayıtdım
Öldür məni , ölməyə gücüm çatmır,
gücüm
çatmır bu dünyadan getməyə..
Ramiz Rövşənin əksər şeirləri dillər əzbəri olub, əksər misraları əzbər bilinir. Şeirləri içərisində az-az rastanan, bəlkə də hələ oxunmamış misraları seçdim:
Qəlbimdəki səbirdən,
Dözümdən yıxılıram.
Gözümdən yıxıldım, Allah,
Gözüm yaşından yıxıldım.
23 yaşımda məni sevənlər
33 yaşımda sevəmməz daha.
Dar günümə saxlamağa,
Qısılıb ağlamağa
Içimdə salamat yer qalmadı.
Ağlanmayan dərd də var,
Göz yaşından yuxarı.
Bu ögey şəhərdə bütün daşlara,
Bütün ağaclara doğmalaşaram.
Ürəyim həmişə əyində gəzən
Nimdaş paltar kimi süzülüb
tamam.
Təkcə gücsüzlüyündən yıxılmır,
atam balası,
Arabir gücündən yıxılır adam.
Başını dik tutub gəzdiyi yerdə
Içindən yıxılır adam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder