"Yalnızlıq paylaşılmaz"

 Bəzi insanlar yalnızlıqlarını hər cür zir-zibillə, tör-töküntü ilə pozmağa hazırdırlar. Təki həyatlarında biri olsun, təki onlar dostlarına, rəfiqələrinə “hə,mənim də sevgilim var” deyə bilsinlər. Amma yalnızlıq hər cür zibillə doldurulmağa layiq deyil axı. İnsan yalnızlığını uca tutmalıdır. İnsan özü üçün dəyərli olmalıdır ilk növbədə, sonra o dəyəri kimdənsə tələb edə , gözləntiləri ola bilər.

Bir səhər yuxudan durub...

 Dünyadan köçənlər üçün aylarla, bəzən illərlə yas tutulmasının əleyhinə olmuşam. Düzdü, bəzi vaxtsız itkilərlə razılaşa bilmir adam, olmur, alınmır. Amma həddindən artıq göz yaşlarının başqa bir bədbəxtlik hazırlayacağı fikrinə də inanmışam. Və müşahidələrim bu fikrimi təsdiqləyib bir çox halda..

 Bəzən foto albomları, xatirələri vərəqləyib yaddaşının tozlu rəflərini təmizləyirsən. Görürsən ki, hamı ordadı. Keçmişi bu günlə calaşdıranda əskik qalan o qədər şey olur ki. Boşluqlar görürsən: insan boşluqları..Və onda görürsən ki, heç bir şey şəkillərdəki kimi ola bilməz. Onda görürsən ki, illər keçib, uşaqlıq arxada qalıb, qırışlanıb insanlar,qocalıb, köçüblər dünyadan. Puzzle tamamlanmamış qalır..

 Onda şairin “bir səhər yuxudan durub özünü uşaq görəsən.Görəsən  hamı evdədi, ölənləri sağ görəsən” mümkünsüz misraları yadına düşüb dərin bir ah çəkirsən..

"The Dreamers" haqqında

İtalyan rejissoru Bernardo Bertoluççinin "The Dreamers" filminə baxan bir çoxları çılpaq gəzmək kimi bir arzuya da düşə bilərlər. Filmdə aktyorlar elə rahatlıqla, sərbəst çılpaq gəzirlər ki, yayda belə baxsan, əynindəki paltarlar ağırlıq edər adama. Sanki Adəmlə Həvva cənnət meyvəsindən heç dadmayıblar. Çılpaqlıq o qədər safdı filmdə.

Sizi 60- cı illər Fransasına aparacaq, o dövrlərin hadisələrini otağınıza gətirəcək-möhtəşəm mahnıları ilə. Film seks, kino sevgisi, siyasət və fəlsəfə üçbucağında cərəyan edir. İzləyənlər güclü mövzusunu, insest əlaqələri, pornoqrafiyanı və s.qeyd edə bilərlər. Bununla belə, filmdə qarışıqlıq var, çaşırsan bəzən rejissor nə demək istəyir.

Siqaret dumanlı səs

Tom Ueytsi dinləyib sevirdim, amma onun haqqında oxuduqdan sonra mənim üçün daha özəl biri oldu. İnternetdə onun haqqında en qədər məlumat var, hamısını bura yazmaq istəmirəm. Maraqlananlar özləri daha ətraflı öyrənə bilərlər. Amma bir neçə məlumatı qeyd edəcəyəm.

Ünvansız darıxmalar gecəsi

Və yenə gecələrdən ünvansız, səbəbsiz darıxmalar gecəsidi.

Mahnıların fonunda darıxmalar..

Hə,indi fonda Edith Piaf səslənir."Autumn leaves"i özünəməxsus oxuyur.

Sən də heç bilmirsən, payız üçün darıxırsan, hansısa mahnının sözləri, hansısa mahnı üçünmü, dünyaya niyə fransız bir qadın kimi gəlmədiyin üçün, yoxsa dünyaya gəlişində gecikdiyin, yaşamaq istədiyin hansısa keçmiş zaman üçünmü?Səbəb çoxdu, amma heç birini təyin edə bilmirsən.

Içindəki o hüzün ki var..Həə,bəlkə sevdiklərini bircə-bircə itirən o yanıqlı səsin sahibinə-Edith Piafamı üzülürsən? Bəlkə sən də ən sevdiklərini itirməkdən qorxursan? Bəlkə yox,qorxursan elə.

Gecənin fonunda indi də Eric Clapton-"Autumn Leaves" deyir.

Yenə ünvasız darıxmalar...

Bəlkə elə payız üçün darıxmısan...